23 / 2 / 78
 

Ο '' εαυτος της υπαρξης '' μας,
μουρμουρισμα σιγαλιας,
αυτουπνωση, καθησυχαση,
η επαναφορα στην μετριοτητα
Το '' εγω '' μας,
με το συνειδητο του φτιασιδι,
σκουντουφλαει, δειλιαζει, κρυβεται.
Ξεγλιστραμε διακριτικα,
με μια απανεμη αντιληψη στα ματια μας,
ενω η ρυτιδα του φοβου μας, χαραζει το μαγουλο.
Ε Γ Ω ,
η εσυ
Ε Μ Ε Ι Σ
η ο εαυτος μου,
ναι ! ολοι μας. ( προσπαθεια να φανω κοινωνικος )
Ντυσαμε τις ελπιδες μας μ΄ατσαλι. ( Ντυθηκαμε τις αυταπατες μας 
μπετο και σιδερο και μας πνιξανε οι ιδιες )
και κλειδωθηκαμε στη φυλακη τους.
Καρφια και πετρες και χωματα,
φωνες, καραμουζες και μουγκρισματα, πνιξιμο, βουη
( ο πνιγμενος απ΄τα μαλια πιανεται )
ιεραρχικες πολυθρονες, περιβραχιονια, χρυσοι κονδυλοφοροι, 
παπλωματα, παραγκες και αλυσιδες.
'' Η επανασταση θα΄ρθει ''.
'' Σπευδε βραδεως ''
'' Καλιο αργα παρα ποτε ''
'' Οποιος βιαζεται σκονταφτει ''
'' Το γοργον και χαρην εχει ''
'' Απο την πολη ερχομαι ............... ''

---

Αργοτυλιγουμε στις σκεψεις μας, μαγνητισμενες αντιφασεις
Η ανανεωση της ανησυχιας φευγει,
κυματα, βροχη, χαλαζι, ποδοβολητα.
αρνησεις, ερωτηματα : αλογο χωρις πεταλα